donderdag 12 maart 2020

Ons leven in Italië onder het coronavirus


Zelfs al voor we naar in Italië vertrokken, nu alweer 12 jaar geleden, hebben we iedereen die dat wilde deelgenoot gemaakt van ons Italië avontuur via onze nieuwsbrieven en blogjes. We waren nog niet vertrokken of de financiële crisis was een feit. Het ene had overigens niets te maken met het andere. We hebben de financiële crisis en een paar andere tegenslagen overleefd en nu het coronavirus door Italië waard en ook op ons leven een grote invloed heeft, zullen we ook dat overleven en jullie zijn erbij.

We hebben de afgelopen weken veel warme en bezorgde berichtjes ontvangen en dat deed ons goed! Natuurlijk maken wij ons zorgen. In de afgelopen weken volgden de ontwikkelingen zich in een exponentieel tempo op. Daar waar het coronavirus eerst nog een ver van ons bed show was, zitten we nu op de eerste rij. Om onze persoonlijke gezondheid hebben we ons nooit zorgen gemaakt, we zijn ‘jong’ en gezond, dus dat zal zo’n vaart niet lopen. Het is eerder zo dat je het niet op je geweten wilt hebben dat je een ander hebt
aangestoken. Voor ons zijn de economische gevolgen tastbaarder. We moeten immers leven van de inkomsten uit de verhuur en het vooruitzicht van geen of veel minder gasten is dus wel een beangstigende gedachte. Daarbij komt dat we in de afgelopen jaren al onze reserves aardig hebben opgesoupeerd met het afbouwen van Casa Rea. Toch maken we ons ook weer niet heel veel zorgen en dat is niet alleen om het feit dat we er toch niets kunnen veranderen. De afgelopen 12 jaren heeft ons geleerd dat we altijd wel een oplossing vinden, dus ook nu gaat het linksom of rechtsom helemaal goed komen. 

Intussen is het coronavirus officieel een pandemie en dat betekent dat iedereen op de wereld ermee te maken gaat krijgen. Italië is echter tot nu toe veel harder getroffen dan de landen om ons heen en het is dan ook volledig terecht dat de Italiaanse regering de
afgelopen weken al verregaande maatregelen heeft getroffen om de verspreiding van het virus onder controle te krijgen. Veel van onze dorpsgenoten bleven echter, zoals een Italiaan betaamt, ‘gewoon’ lekker zorgeloos en laconiek doen wat men altijd al deed en dus is het ook geen verassing dat het virus zich nog verder kon verspreiden. Deze week heeft de Italiaanse regering draconische maatregelen genomen, wat betekent dat het openbare leven bijna volledig stil ligt. Alle (sport) evenementen zijn afgelast; musea, restaurants, bars, bioscopen, skiresorts en scholen zijn gesloten; alleen supermarkten, apotheken en postkantoren zijn nog open. Mensen wordt aangeraden minimaal één meter afstand van elkaar te houden en iedereen wordt gevraagd zo veel mogelijk thuis te blijven en alleen woon-werkverkeer
en 
noodzakelijke medische bezoeken zijn nog toegestaan.  Men gaat er nu echt met een gestrekt been in en wij kunnen daar alleen maar blij mee zijn. Gisteren zagen we voor het eerst een mondkapje in het straatbeeld en je merkt dat de meeste mensen nu echt wel de ernst van de zaak inzien en doorhebben wat de gevolgen zijn voor de samenleving als geheel wanneer we het tij niet keren. De opgelegde beperkingen zijn natuurlijk niet leuk, maar iedereen snapt dat het nodig is. Een dorpsgenoot wist het treffend onder woorden te brengen: “onze ouders werd gevraagd de oorlog in te gaan, ons wordt gevraagd om twee weken op de bank te gaan zitten”.

Eind maart zouden wij een weekje naar Nederland gaan. We hielden er al rekening mee dat dit niet door zou gaan, maar dat is nu geen vraag meer. Verder is de invloed op ons dagelijkse leven niet zo heel groot, want we zijn eigenlijk al maanden in quarantaine op
onze berg. We rommelen net als voorheen een beetje aan in en rond het huis en genieten nog steeds van het hier zijn, de schitterende omgeving en het prachtige weer. De natuur merkt niets van het coronavirus. Door de zachte winter en het schitterende weer loopt alles veel vroeger dan gewoonlijk uit en moeten we al serieus aan de slag op het terrein. We hebben goede hoop dat, wanneer iedereen zich in de komende weken verstandig gedraagt en de temperaturen verder gaan oplopen, men de verspreiding van het virus kan indammen en deze daarna vanzelf zal uitsterven.