woensdag 18 juli 2012

Wijnproeverij


We hebben in de afgelopen drie jaar gezocht naar adressen waar zowel wij als onze gasten terecht kunnen om nog beter kennis te maken met onze streek en vooral om nog meer te genieten van wat deze streek te bieden heeft. Het gaat daarbij om uiteenlopende zaken als een Grappa distilleerder, een geitenboerderij waar men zelf de geiten mag melken en kaas kan maken, kookworkshops, maneges, diverse fantastische restaurants en natuurlijk wijnhuizen. We hebben intussen al aardig wat research gedaan. Dat is een mooi woord voor; we hebben al aardig wat lopen tanken in de naam van het vergaren van kennis. We hebben een reeks bekende wijnhuizen (zoals benoemd in de verschillende wijngidsen) bezocht, maar vooral ook veel plaatselijke, nog onbekende wijnboeren bezocht. We kunnen onszelf geen wijnkenners noemen, maar we herkennen intussen al wel de verschillen en we zijn in staat om voor elke gast een passend wijnhuis te kiezen. Zelf houden we erg van een wat zware rode wijn. We hebben echter niet het geld over voor een goede Barolo en hebben al helemaal niet het geduld om een dergelijke fles nog een paar jaar te laten liggen. Een goede prijs - kwaliteit verhouding, daar gaan wij voor en dat spreekt ook veel van onze gasten wel aan. We hebben dit gevonden bij onze huisleverancier, wijnhuis La Bruna in Dogliani, waar we ook al een aantal jaren helpen bij het druiven plukken. De locatie is super. Niet in een deftig proeflokaal, maar aan een lange tafel in de buiten keuken, uitkijkend over de wijnvelden. De sfeer is geweldig, helemaal tegen het einde van de proeverij. Men neemt over het algemeen dan ook graag een aantal doosjes mee naar huis. Wanneer men weer in Nederland is kan men sinds vorig jaar ook daar deze wijn kopen bij wijnhandel La Vigne. Kijk voor meer informatie op www.wijnkoperij-lavigne.nl

maandag 2 juli 2012

Italië en chauvinisme

Nederlanders zijn in mijn ogen niet echt te omschrijven als chauvinistisch, behalve natuurlijk wanneer het om voetbal gaat. Dat vertaalt zich niet alleen in een grenzeloos vertrouwen dat onze jongens de besten zijn, maar ook in een eigenaardige behoefte om onszelf uit te dossen in de meest bizarre outfits. Eén groot feest, als we winnen natuurlijk, maar wanneer we verliezen ziet het er wel erg treurig uit. De Ieren doen het anders; ook zij gaan uitgelaten naar een wedstrijd van hun nationale team, maar in tegenstelling tot Nederlanders verwachten zij geen grote overwinningen en in hun outfit beperken zij zich tot slechts een voetbalshirtje. De Italianen zijn in die zin net als de Ieren, alleen zijn ze een stuk minder uitgelaten. Gisteravond heeft men in het dorp een groot scherm opgehangen en hebben we gezamenlijk gekeken naar de wedstrijd. De sfeer was prima, maar zeker geen uitgelaten toestanden. Het eerste half uur kregen we maar een deel van de wedstrijd mee. Doordat het nog te licht was buiten was het beeld niet duidelijk genoeg te projecteren op het scherm. Het verlies kwam uiteindelijk niet geheel onverwachts, dus de teleurstelling was ook niet al te groot. Men was al verder gekomen dan iemand van te voren had gehoopt. Verliezen met 4-0 in de finale van de Spanjaarden was echter weer wat overdreven. Chauvinisme zien we in Italië wanneer het gaat om het verkopen van producten. Men benoemd graag dat het product is geproduceerd is in Italië. Geproduceerd in Italië en dus goed! Dit kun je verder moeiteloos doorvoeren naar de regio's en zelfs naar de individuele dorpen. De kazen uit onze regio zijn de besten, maar de kaas uit ons dorp is werkelijk het aller beste. Dat heeft ook wel wat. Je mag best een beetje trots zijn op wat je voortbrengt.