maandag 2 juli 2012

Italië en chauvinisme

Nederlanders zijn in mijn ogen niet echt te omschrijven als chauvinistisch, behalve natuurlijk wanneer het om voetbal gaat. Dat vertaalt zich niet alleen in een grenzeloos vertrouwen dat onze jongens de besten zijn, maar ook in een eigenaardige behoefte om onszelf uit te dossen in de meest bizarre outfits. Eén groot feest, als we winnen natuurlijk, maar wanneer we verliezen ziet het er wel erg treurig uit. De Ieren doen het anders; ook zij gaan uitgelaten naar een wedstrijd van hun nationale team, maar in tegenstelling tot Nederlanders verwachten zij geen grote overwinningen en in hun outfit beperken zij zich tot slechts een voetbalshirtje. De Italianen zijn in die zin net als de Ieren, alleen zijn ze een stuk minder uitgelaten. Gisteravond heeft men in het dorp een groot scherm opgehangen en hebben we gezamenlijk gekeken naar de wedstrijd. De sfeer was prima, maar zeker geen uitgelaten toestanden. Het eerste half uur kregen we maar een deel van de wedstrijd mee. Doordat het nog te licht was buiten was het beeld niet duidelijk genoeg te projecteren op het scherm. Het verlies kwam uiteindelijk niet geheel onverwachts, dus de teleurstelling was ook niet al te groot. Men was al verder gekomen dan iemand van te voren had gehoopt. Verliezen met 4-0 in de finale van de Spanjaarden was echter weer wat overdreven. Chauvinisme zien we in Italië wanneer het gaat om het verkopen van producten. Men benoemd graag dat het product is geproduceerd is in Italië. Geproduceerd in Italië en dus goed! Dit kun je verder moeiteloos doorvoeren naar de regio's en zelfs naar de individuele dorpen. De kazen uit onze regio zijn de besten, maar de kaas uit ons dorp is werkelijk het aller beste. Dat heeft ook wel wat. Je mag best een beetje trots zijn op wat je voortbrengt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten