dinsdag 30 juni 2015

Organista Liturgico

In de afgelopen jaren was Monique de vaste organist in de kerk in Murazzano. Buiten de kleine vergoeding, die zij hiervoor krijgt, vindt zij dat ook gewoon erg leuk om te doen. Het heeft in ieder geval onze integratie in het dorp geen kwaad gedaan. Toen wij twee jaar geleden weer een nieuwe pastoor kregen, we hadden er intussen al 4 voorbij zien komen, wees deze Monique op het bestaan van het Istituto Diocesano di Musica Sacra (Instituut voor kerkmuziek van het Bisdom in Mondovi). Hier had men een 5-jarige opleiding tot kerk organist en het leek Monique wel nuttig om eens te kijken of zij daar wellicht iets aan kon hebben. Buiten het daadwerkelijk bespelen van het orgel zou er ook veel aandacht zijn voor de liturgie, wanneer welke mis, opbouw van de mis, wat mag wel en wat mag niet gespeeld worden.

Groot was de verrassing toen de leraar van Monique, Don Sergio één van onze oude pastoors bleek te zijn. Het lesgeven was Don Sergio echter niet met de paplepel ingegoten, want hij was vooral veel aan het kletsen en voelde de behoefte om zelf te spelen. Na een paar weken had Monique er wel genoeg van en had zij intussen voldoende moed bij elkaar geraapt om Don Sergio hierop aan te spreken. Daarna ging het een stuk beter, al was het hier en daar nog wel nodig om hem eraan te herinneren dat Monique de studente was en niet hijzelf. Het was intussen wel duidelijk geworden dat Monique met haar conservatorium een hoger niveau had dan de gemiddelde cursist op het instituut. Men heeft toen in onderling overleg besloten dat Monique het traject versneld kon doorlopen. In het eerste jaar heeft ze examen gedaan voor de eerste 3 jaren en in het daarop volgende half jaar heeft ze examen gedaan voor de resterende 2 jaren.


De examens waren een ware happening. Deze vonden plaats in de lesruimte, welke niet bijzonder groot was (ca. 3 bij 3 meter), mede door het feit dat er ook nog een orgel en een piano in stond. Voor het examen werd de ruimte, buiten Monique, verder bezet door 5 andere personen; de leraar Don Sergio, de vicaris Don Meo, het hoofd van het instituut Don Dell'Orso, de administratrice van het instituut en nog een andere leraar. Achter het selecteren van de examenvragen of muziekstukken ging een ingenieus systeem schuil. Monique moest een nummer roepen, de administratrice haalde deze vervolgens uit een bak met genummerde enveloppen, gaf deze envelop aan Don Dell'Orso, welke deze weer gaf aan Don Sergio, voordat deze uiteindelijk belandde bij Monique. Er waren ook een aantal vrije vragen. Meest intrigerend was nog wel de vraag: 'zong Jezus'?  Na elk examen onderdeel werd Monique's prestatie uitvoerig besproken door de examinatoren, terwijl Monique op de gang zat, wachtend op het oordeel. Deze was echter al duidelijk om dat de lesruimte en gang slechts werd gescheiden door een bijzonder dun wandje. Men was in ieder geval vol lof over Monique's prestaties, want zij werd beoordeeld met 1 acht, 4 negens, 2 negen en een half, 10 tienen en 6 tienen met lof. Het kan niet anders of je vraagt jezelf na dit alles af: ben ik zo goed of stelt dit alles gewoon niet al teveel voor. De waarheid zal ergens in het midden liggen

In ieder geval het diploma tot Organista Liturgico is binnen en deze werd op een zeer officiële wijze overhandigd. De vicaris, Don Meo was speciaal voor deze gelegenheid naar Murazzano gekomen om na de dienst op zaterdag avond het diploma te overhandigen. Natuurlijk waren ook alle mensen van het instituut present. Voor de gelegenheid was ook het hele koor komen zingen tijdens de dienst, wat normaal gesproken alleen op zondag gebeurt. De opkomst voor de dienst was aanzienlijk groter dan normaal op zaterdag avond, dus een aantal mensen zijn speciaal voor de gelegenheid gekomen. Erg leuk in ieder geval en we vinden het erg bijzonder om deel uit te mogen maken van deze gemeenschap.