Niet gehinderd door enige kennis

Het afgelopen jaar hebben we gestaag vorderingen gemaakt bij de verbouwing van het huisje in Murazzano. Natuurlijk zorgde het winterse weer er geregeld voor dat we niet aan het klussen waren, maar vaker nog hadden we toch moeite om aan de slag te gaan. Tot voor kort waren de uit te voeren werkzaamheden ook niet erg bevredigend. We hadden vaak eerder het gevoel dat we aan het afbreken

waren, dan dat we iets opbouwden. Veel van wat gedaan moest worden zit later weggewerkt in de muren en/of vloeren (leidingen, elektriciteit). De laatste paar weken zijn we echter begonnen met klusjes die je kunt scharen onder de categorie afbouwklusjes, waarbij je ook werkelijk iets ziet veranderen en de boel mooier wordt. Door het bouwen van een paar muurtjes heeft het huis intussen redelijk z'n uiteindelijke vorm gekregen (intern) en wordt het steeds duidelijker hoe het eindresultaat eruit zal komen te zien.

Mensen zeggen ons vaak dat ze zoveel bewondering voor ons hebben, voor het feit dat we alles zelf doen. Wat knap dat we dat kunnen en dat we dat durven. Zelf ervaren we dat toch iets anders. Dat we alles zelf doen is eerder geboren uit armoe, want we hebben het geld niet om het te laten doen. Het kunnen en durven is eerder een kwestie van "gewoon" doen. Daarin worden we niet gehinderd door enige kennis of ervaring. Elke klus begint met het nadenken over hoe dit aan te pakken. In ons geval is deze fase in het bouwproces ook meteen de langste fase. De kennis moeten we zien te vinden bij anderen en/of op het internet. Klus van de komende week: ramen plaatsen. Hiervoor hebben we de kennis vergaart bij onze nieuwe beste vriend Dennis.

Dennis plaatst op Youtube filmpjes, waarin hij helder uitlegt hoe je allerhande klussen moet uitvoeren. Bedankt Dennis! Na het bekijken van filmpjes, zoals met Dennis, het lezen van verschillende instructies en het praten met anderen is het tijd om zelf te bepalen hoe de klus uit te voeren. En dan is het tijd van denken voorbij en is het tijd om te doen!

De door ons bestelde ramen zijn deze week aangekomen vanuit Polen. We dachten deze, samen met de chauffeur wel even uit te laden,

maar voor de zekerheid hadden we toch nog even een vriend gevraagd om te helpen. Nou, hij is niet voor niets gekomen. Bizar hoe zwaar die ramen zijn. Deuren van 1 bij 2 meter, drie dubbel glas, natuurlijk is dat zwaar, maar zo zwaar?! Stap één is gezet, de ramen zijn geleverd. We hebben intussen drie ramen geplaatst en we beginnen al wat handigheidjes te ontwikkelen. Tegen de tijd dat alle ramen erin zitten zijn we daar waarschijnlijk redelijk handig in. Dat geldt eigenlijk voor al onze klusjes. Tegen de tijd dat we klaar zijn, kunnen we het ook 😅